De blogs van Michael Reefs

Sinds het tweede deel van De Bieb-bende is verschenen krijg ik ontzettend vaak de vraag wie Uitgeverij Stormsteen is. Niemand denkt in eerste instantie dat ik dat zelf ben. En dat is precies mijn doel geweest. Sinds ik de keuze had gemaakt (eind 2013) om de De Bieb-bende reeks zelf uit te gaan geven, verloor ik één ding nooit uit het oog: professionaliteit. Bij iedere stap die ik zette, dacht ik na hoe ik het zo professioneel mogelijk kon aanpakken. Natuurlijk ging daar de meeste tijd in zitten, maar het was voor mij het belangrijkste om alleen op deze manier de boeken in de wereld te zetten. De komende weken wil ik jullie enkele belangrijke stappen laten zien. Ik zal onder andere uitleggen hoe ik de kaft liet ontwerpen, tot en met de lay-out van het boek. Te beginnen bij de keuze van een eigen uitgeverij.

Een eigen uitgeverij.

Voor veel mensen is dat een grote stap. Je bent jarenlang op zoek geweest naar een goede en vooral grote uitgever die jouw boek wil gaan uitgeven. Uiteindelijk kom je tot het besef dat niemand echt jouw boek wil. Of het past niet in het fonds, of ze durven het risico niet aan. Ik heb ook al veel dat soort verhalen gehoord. En dan is bij mij ook nog eens het probleem dat ik een twaalfdelige serie wil gaan schrijven. Dat kun je alleen maar doen als het eerste deel erg goed verkoopt. Geen reden voor mij om op te geven!

Deel 1 verkocht goed. Beter dan ik had gehoopt. Het was uitgegeven bij Uitgeverij Zilverspoor. Natuurlijk deed ik ontzettend mijn best om het boek De legende van de Hemelrijders onder de aandacht te brengen. Ik bezocht scholen, gaf lezingen in bibliotheken en was volop aanwezig op social media. Het wierp zijn vruchten af. Alleen had ik bepaalde plannen met de rest van de serie. Ik ben een eigenwijze jongen en weet precies hoe ik dingen wil. Dat kan soms botsen met de mening van anderen. Na een jaar besloot ik dan ook om de andere delen van De Bieb-bende bij een andere uitgeverij uit te brengen. Gewoon omdat ik iets anders in gedachten had dan de uitgever. Al snel merkte ik dat het toch niet zo eenvoudig bleek om mijn plan gerealiseerd te krijgen. Eind 2103 stond ik voor een dilemma: ga ik nog verder zoeken of ga ik het zelf uitgeven. Ik had voor mezelf een aantal Do’s en Don’ts genoteerd, waardoor het voor mij duidelijk werd dat ik het zelf wilde gaan proberen. Gedurende de hele maand november en december ging ik mij verdiepen in allerlei mogelijkheden om een boek zelf uit te geven. Dat was van Brave New Books van bol tot en met sites als bookscout.nl. Toch had ik nergens een goed gevoel bij. Het kreeg te vaak een stempel van “zelf uitgegeven”. Dat wilde ik absoluut niet! Heel vaak wordt het boek dan niet eens serieus genomen.

In januari schreef ik me in bij de Kamer van Koophandel. Uitgeverij Stormsteen was geboren. Ik ontwierp een logo en een website en ging aan de slag. Want hoe moest het nu verder? Ik wilde mijn boeken natuurlijk via zoveel mogelijk boekhandels verkopen. En dat gaat het makkelijkst via Centraal Boekhuis. Een beetje rondneuzen op internet leerde me al snel dat het een dure investering is en dat kon ik echt niet betalen. Gelukkig was er nog een alternatief. De Vrije Uitgevers. Als kleine uitgeverij kon ik me bij hen aansluiten en gezamenlijk de kosten delen. Een mooie oplossing! Zo bleef ik toch zelfstandig, maar waren de kosten niet zo hoog. Ook in dit traject was het voor mij belangrijk dat ik professioneel te werk ging. Dus ik zorgde voor een duidelijke huisstijl op de website, de facebookpagina en op brieven, stickers etc. Hierdoor werd het voor mij allemaal echt. En eindelijk kon ik het boek echt gaan uitgeven.

De volgende keer ga ik het over het omslag hebben. Waar moet je rekening mee houden en hoe zoek je naar een geschikte illustrator?

Vorig jaar schreef ik regelmatig een blog over de voortgang van Het Woestijnhotel. En ineens was het stil, doodstil. Achter de schermen ben ik op dit moment druk bezig met een ander boek, De Bieb-bende 2, dat deze zomer moet verschijnen. Daar moet ontzettend veel voor gebeuren, zoals een boektrailer, website, persbericht, acties en nog meer!

Maar het goede nieuws is dat de eerste versie van Het Woestijnhotel helemaal af is. De laatste bladzijde schreef ik op 31 december 2013, precies zoals ik me had voorgenomen. Momenteel zijn er nog een aantal proeflezers die het verhaal doornemen en hier en daar tips geven. Deze tips verwerk ik meestal meteen. Het verhaal zelf laat ik hierna een tijdje rusten. Na een paar maanden kan ik er dan weer met een frisse blik naar kijken en zal ik waarschijnlijk weer hele andere ideeen hebben die ik erin kan verwerken.

Het boek zal helaas dus niet in de zomer van dit jaar verschijnen (zoals gepland), dan zou er te weinig tijd zijn om het goed af te ronden. Bovendien ben ik op zoek naar een goede uitgeverij die er samen met mij een succes van wil maken. Er moet daarnaast nog een geavanceerde app gemaakt worden, waarvoor ik veel tijd nodig heb. Al met al kan het best nog een jaar in beslag nemen (misschien nog langer). Ik zou het zelf ook liever vandaag dan morgen gepubliceerd zien, maar in dit geval is dat absoluut geen optie.

Ik ben meer dan tevreden met het verhaal. Het is spannend, heeft diepgang, interessante personages en het is bovendien een verhaal met veel puzzels. Samen met de app wordt het echt een boek van deze tijd, vol ontwikkelingen waar kinderen zelf onderdeel van uitmaken.

Wordt dus vervolgd! In ieder geval bedankt voor je enthousiasme om dit project te volgen. Mocht je een kritische proeflezer zijn, houd ik me uiteraard aanbevolen. En mocht je een uitgeverij weten die het aandurft om dit project de wereld in te helpen, mag je het uiteraard ook melden!

Follow my blog with Bloglovin

Voor het eerst ben ik gevraagd om meerdere scholen in het zuiden te bezoeken tijdens de Kinderboekenweek. Vorig jaar benaderde ik de meeste scholen nog zelf om iets rondom een thema te doen, maar door de komst van De legende van de Hemelrijders is dat veranderd. En wat heb ik er een zin in! Ik heb een vernieuwde presentatie gemaakt voor mijn optredens, zodat ik het maximale eruit kan halen, om de kinderen zoveel mogelijk te laten zien over mijn boek en de multimediale invloeden. En natuurlijk met leuke spelletjes tussendoor. Ook heb ik een lesbrief bij De Bieb-bende gemaakt, waarmee de kinderen van tevoren al aan de slag kunnen gaan. Hierdoor leren ze al iets meer over mij, het boek en de website. Ik ga ook, voor het eerst, meer over Het Woestijnhotel vertellen.

Hieronder zie je een schema van de scholen en andere plekken die ik bezoek. In de Boekenwurm in Maastricht en in de bibliotheek in Gulpen ben je bovendien van harte welkom om te komen luisteren/kijken naar de presentatie.

De afgelopen dagen ben ik druk bezig geweest met de eerste twee hoofdstukken van Het Woestijnhotel. De meeste proeflezers (ongeveer 12 mensen) hebben het eerste hoofdstuk kritisch gelezen en tips gegeven. Hiermee kon ik ook de vorm van het verhaal bepalen. Natuurlijk had ik de opzet al klaar en stond het verhaal in grote lijnen vast. Maar door de input van anderen, ging het verhaal toch een andere kant op. Ik merkte dat ik bepaalde dingen beter weg kon laten en dat de hoofdpersonen toch een iets andere karakterbeschrijving kregen dan aanvankelijk gedacht. Hierdoor werd de plot sterker en groeiden de personages voor mijn ogen. Ze werden levensechter.

Het herschrijven van het eerste hoofdstuk lukte goed. Hierdoor kon ik het geschreven stuk van hoofdstuk twee schrappen, want dat sloot niet meer aan. Inmiddels is ook dat naar tevredenheid af en leest de eerste proeflezers het kritisch door. Deze kijkt vooral naar de logische opbouw van het verhaal en nadat die dingen goed- of afgekeurd zijn, stuur ik het door (in fases) naar de rest. Ik ga vrolijk verder met hoofdstuk 3, want ik ben nu bij een scene aanbeland waar ik dolgraag verder aan wil schrijven.

Op de facebookpagina van Het Woestijnhotel loopt daarnaast een unieke actie. Je kunt namelijk kans maken om met je naam in het boek te komen staan. Lees meer hierover op Facebook.

En nu een stukje tekst uit het tweede hoofdstuk:

David keek door het raam naar buiten, waar de nacht als een dichte sluier over de woestijn en het resort viel. ’s Avonds koelde het flink af en zag alles er zo onheilspellend uit. Verderop stonden de steigers, waar ze nog aan het werk waren om het resort uit te breiden.
David zag iets geks. Het leek op lichtstralen die willekeurig door de omgeving schenen.
‘Moet je dit zien,’ zei hij tegen zijn zus. ‘Zijn er nog mensen aan het werk op dit tijdstip?’
Sienna ging naast hem op het bed zitten en keek naar de bouwplaats. ‘Dat zijn mannen met zaklampen,’ zei ze. ‘Zeker geen bouwvakkers, die zijn allang naar huis.’
‘Wat doen ze dan bij de steigers?’ vroeg David. Hij dacht weer aan het lijk en vroeg zich af of dit er iets mee te maken had.
‘Geen idee, maar we kunnen een kijkje nemen. Er is nu verder toch niemand meer buiten.’
Sienna sprong van het bed af en pakte een vest uit de kast. David hield haar bij de deur tegen.
‘Wat als we straks gevaar lopen? Er is niemand die ons kan helpen.’
‘Dat zal heus niet gebeuren, we doen voorzichtig.’
David knikte. Hij raapte in zijn eigen kamer een trui van de grond en trok deze over zijn T-shirt.

Een korte update wat er voor de rest nog gebeurt op dit moment: Ik ben druk bezig de website vorm te geven, iedere week worden er stukjes geplaatst en nieuwe onderdelen. Ik heb de boektrailer voor het grootste deel af (deze is ook op de facebookpagina en website te bekijken). Ik ben af en toe aan de app aan het werken, zodat ik voor mezelf een beeld heb waar ik naartoe ben. En het leukste van alles: ik ben druk bezig met grappige, spannende en enge hotelkamers te verzinnen. Zo heb ik al een avontuurlijke Incakamer, een geheimzinnige Mijnsuite, een adembenemende Junglekamer en noem maar op.

In welke kamer wil jij inchecken?

Afgelopen vrijdag rondde ik het eerste hoofdstuk van Het Woestijnhotel af. Na kritische feedback van mijn collega was ik zelf ook tevreden met het verhaal. En dus mocht het diezelfde avond nog naar de proeflezers. Op het moment dat ik alweer druk bezig was met hoofdstuk 2, kreeg ik de eerste mails alweer terug. En over het algemeen waren ze allemaal erg positief! Wat hou ik toch van proeflezers. Ze kunnen je werk behoorlijk afkraken, maar dat betekent tegelijkertijd dat er veel werk aan de winkel is als je het verhaal wilt verbeteren. Natuurlijk hoef je niet alles te accepteren wat ze zeggen en kun je gewoon verder gaan met het verhaal zoals jij het in gedachten had. Maar ik heb inmiddels wel geleerd dat proeflezers erg belangrijk kunnen zijn. Zij maken immers onderdeel uit van de mensen die het boek uiteindelijk gaan lezen. Ook bij De Bieb-bende kreeg ik altijd veel commentaar en soms was het best pittig. Dan kon ik bij de pakken gaan neerzetten en mijn werk verdedigen, of ik keek nog eens kritisch naar mijn manuscript en verbeterde de punten. In de meeste gevallen werd het verhaal daardoor veel sterker.

Nu ik hoofdstuk 1 voor een groot deel heb verbeterd, zie ik pas hoe anders het is geworden dan wat ik eerst in gedachten had. Het verhaal loopt nu vlotter en onlogische dingen zijn gewist. Natuurlijk kan een redacteur uiteindelijk alles omgooien, maar voor nu ben ik erg tevreden. Vooral met het commentaar dat ik tot nu kreeg en graag met jullie wil delen:

“1e Hoofdstuk leest lekker zeg! Ik zat meteen in het verhaal en doordat je met een spannende inleiding begint wilde ik meteen verder lezen.
Toen het ineens ophield vond ik het jammer zo graag wil ik verder lezen.”

“Nou, alweer niets dan complimenten! Wordt er meteen ingezogen en er komen meteen een heleboel vragen in me op, wat maakt dat je graag en zo snel mogelijk verder wil lezen .
Maar het verhaal is gewoon echt erg leuk en spannend, zeker met de aanvullingen die jij wil gaan doen .”

“Het eerste hoofdstuk van je nieuwe boek is uitermate spannend. En vraagt om verder gelezen te worden.”

Daarnaast heb ik de eerste versie van de boektrailer af. Ook ben ik alvast begonnen met de opzet van de interatieve site. Deze kunnen jullie al bekijken op deze site. De site is nog lang niet af en er zullen telkens nieuwe dingen verschijnen. Houd hem dus in de gaten als je meer wilt weten!

Wil je ook de kleine updates niet missen? Volg dan de speciale Facebookpagina.

“Probeer eens wat nieuws, wat anders,” zei laatst iemand tegen me. Ik ben al jaren eigenlijk alleen maar bezig met De Bieb-bende, zonder stil te staan bij nieuwe ideeën die ik heb. Af en toe schrijf ik zo’n idee wel op en werk ik het ook helemaal uit, maar nooit doe ik er ook echt wat mee.

Totdat iemand me dus vertelde om er gewoon mee aan de slag te gaan. “De rest komt vanzelf als je eenmaal begint.” Het bleef door mijn hoofd spoken en ik vroeg me af of ik echt een heel nieuw concept kon bedenken. Ik weet intussen immers hoeveel tijd en moeite het me heeft gekost om het hele concept van De Bieb-bende uit te werken.

Tijdens een wandeling kreeg inderdaad een nieuw idee. Iets met een woestijn, een hotel en een piramide. Meer had ik nog niet. Pas toen ik een week later in een boekhandel een bijzonder boek zag liggen, met extra mogelijkheden, voelde ik vanbinnen weer iets kriebelen. Thuis werkte ik het hele idee uit en inderdaad, de rest kwam vanzelf.

Inmiddels heb ik dus een compleet nieuw concept rondom Het Woestijnhotel op papier staan, van app tot en met website. Alles is in dit verhaal met elkaar verbonden en werkt anders dan bij De Bieb-bende. In de komende blogs zal ik steeds beschrijven hoe ik vorder en wat er zoal komt kijken bij het schrijven en uitvoeren van dit nieuwe verhaal met concept. Natuurlijk ga ik het dan ook hebben over het zoeken en vinden van een geschikte uitgever, die samen met mij van dit spannende en uitdagende concept een succes wil maken.

VOORTGANG:

Momenteel ben ik druk bezig met een boektrailer (zodat het verhaal voor mezelf duidelijk is en ik dit kan gebruiken bij de zoektocht naar een uitgever), heb ik het eerste hoofdstuk geschreven en werk ik alles uit. In OneNote heb ik de karakters uitvoerig beschreven, de belangrijkste scenes per hoofdstuk en verschillende hotelkamers die onderdeel van het verhaal uitmaken. Een collega op het werk heeft naar aanleiding van het eerste hoofdstuk samen met mij de verhaallijn sterker gemaakt en aangevuld met leuke details. Dit ga ik dus verder uitwerken als ik hoofdstuk 1 herschrijf.

VOORPROEFJE:

Lees hier alvast een klein stukje zoals het in het eerste hoofdstuk staat:

‘Wat voor plan heb je?’ vroeg David, die buiten adem was. ‘Je bent toch nog niet vergeten wat je de vorige keer zei over de sarcofaag die in kamer 147 op de derde verdieping staat?’
‘Dat daar de dochter van Cleopatra in ligt?’ Sienna bleef even staan en draaide zich om. ‘Je hebt niet eens gekeken of het wel waar is.’
David liep een paar treden verder en haalde haar in. ‘Natuurlijk heb ik het gecontroleerd. Hij was leeg.’ ‘Je hebt niet goed gekeken. Er zit een dubbele bo…’
‘Sienna, hou op met die onzin. Het is gewoon niet waar! De enige geheimen hier in de piramide liggen verborgen in de top. Daar zullen we nooit komen. Zeker niet nu pa zo streng is geworden.’

Op 14 mei had ik mijn eerste “officiële” optreden op een basisschool. Natuurlijk was ik al eerder langs scholen gegaan om mijn boek te promoten, maar toen was het boek zelf nog niet te koop. Dit was dus extra spannend.

Ik begon met een basisschool in mijn eigen dorp. Ik belde naar de school met de vraag of ik langs zou mogen komen. Gelukkig waren ze gelijk enthousiast. Aangezien de klassen vrij groot waren, mocht ik twee weken achter elkaar komen. Eerst groep 6 en 7, een week later groep 8. De meeste kinderen kenden mij van Bart Smit, dus ik hoefde me voor te stellen. Gedurende een uur luisterden ze aandachtig naar mijn verhaal. Ik legde uit (en liet zien) hoe het idee voor het boek ontstond en hoe het uiteindelijk tot een boek is geworden. Ook vertelde ik uitgebreid over de app, de website en liet ik de nieuwste boektrailers zien. De kinderen hadden een paar vragen voor me en na afloop stak iedereen zijn vinger op toen ik vroeg wie het boek nu wilde aanschaffen. Heel erg voldaan verliet ik de school. En inderdaad, de dagen daarna kwamen heel veel kinderen in de winkel langs om het boek te laten signeren. Heel trots lieten ze zien dat ze het hadden gekocht. De reacties waren overweldigend! Ik kwam zelfs een jongetje tegen in de Albert Heijn. Of ik zijn boek wilde signeren. Verbaasd vroeg ik of hij het dan bij zich had. Zijn moeder antwoordde dat hij nergens meer naartoe ging zonder het boek. Overal waar hij een beetje tijd had, las hij weer een stukje.

Precies een week later stond ik voor groep 8 van dezelfde school. Hier was vooral de leraar heel erg geïnteresseerd in het concept en hij vroeg zich af of ik het allemaal zelf had gemaakt. De kinderen beseften maar al te goed hoeveel tijd in het project was gaan zitten. De kinderen keken aandachtig naar het scherm en hingen aan mijn lippen. Tussendoor stelden ze nuttige vragen en kreeg ik mooie complimenten. Na het optreden wilde ik de school verlaten, maar kwam ik nog een jongen tegen die het boek al aan het lezen was. Hij vertelde me dat de juffrouw van groep 6 nog iets aan mij wilde vragen. Ze had ook het boek gekocht en had al een paar bladzijdes in de klas voorgelezen. Of ik er ook iets in wilde schrijven. Terwijl ik schreef, vertelde ze dat ik heel was had losgemaakt in de klas. Meer dan de helft van de kinderen had het boek (na een week) en vertelden er de leukste verhalen over. Een jongetje deed het boek altijd in een plastic tasje zodat het niet nat zou worden door zijn drinkbeker. Ze vond het geweldig om te zien dat de kinderen zo enthousiast waren. Voor mij was dat een duidelijk teken dat ik het goed had gedaan. Ook op de website stroomden de reacties binnen.

Maar het toppunt was toch wel het bezoek aan de basisschool in Amby, waar meester Louis al wekenlang het boek had gepromoot in groep 6. Door zijn enthousiasme kocht de helft van de klas het boek. De kinderen kregen er geen genoeg van. Voor mij dus opnieuw een primeur, want ik kwam in een klas waar kinderen echt het boek bij zich hadden. Wat een geweldige dag was het! Ik werd door meester Louis bij de ingang opgehaald, liep een trap omhoog en hoorde de kinderen al praten. Op het moment dat ik binnenkwam, waren ze gelijk stil en keken naar me, alsof ze niet konden geloven dat ik het echt was. Ik zag het boek op de hoek van heel veel tafeltjes liggen. Terwijl ik de presentatie hield, stelden kinderen echt hele interessante vragen. Het was duidelijk dat ze onder de indruk waren. Na afloop wilde iedereen met mij op de foto en mocht ik hun boeken signeren. Ze hadden zelfs allemaal prachtige tekeningen voor me gemaakt, over het boek en de bieb-bende. Dat was geweldig om te zien. Ook waren er twee kinderen die het boek nu voor de tweede keer gingen lezen. Er kwam een jongen naar me toe en mij met een vinger aanraakte, waarna hij snel wegliep. “Ik heb hem aangeraakt,” zei hij tegen iemand anders. Toen ik op het punt stond om te vertrekken, kwamen alle jongens naar me toe om mij een knuffel te geven. Zoiets had ik nog niet eerder meegemaakt. Ze wilden niet dat ik zou gaan. Na een paar minuten verliet ik de klas met pijn in mijn hart. Dit was een hele bijzondere klas, met een bijzondere leraar. Onderweg naar huis bekeek ik de tekeningen. Van zoiets had ik jaren geleden alleen maar kunnen dromen. Ja, dit is zeker iets wat ik de komende jaren wil blijven doen!

Tegenwoordig zie je het steeds vaker: een boektrailer. Zie het als een soort trailer van een film, maar dan voor een boek. In een kort fragment ( 1 tot 2 minuten) zie je iets meer over de inhoud van het boek. Er zijn schrijvers of uitgeverijen die dit uitbesteden aan anderen, om professioneel over te komen. Maar er zijn ook schrijvers die dit, omdat hoge kosten te vermijden, zelf doen. En daar gaat het soms mis.

Bij een boektrailer moet je er rekening mee houden dat mensen geboeid moeten raken door de beelden die ze zien. Je moet de sfeer van het boek proberen te vertalen naar het beeld. Heel vaak zie je dan ook, wanneer schrijvers hier zelf mee aan de slag gaan, dat er een paar foto’s achter elkaar worden gezet ( vaak natuurfoto’s ), afgewisseld met een paar zinnen uit de flaptekst. Zet er een spannend of romatisch deuntje onder en klaar is de boektrailer. Maar zo makkelijk is het niet. Meestal werkt zo een trailer averechts, omdat de mensen niet echt weten wat ze nu van het boek moeten verwachten. De flaptekst hebben ze immers al gelezen ( op bol.com of in de boekwinkel ). En door de muziek krijgen ze opeens een heel ander beel bij het beeld. Vooral als het om een onbekende, onervaren schrijver gaat, slaan mensen dan het boek over. Ze gaan dan liever voor de bestseller, omdat ze er vertrouwd mee zijn.

Een goede boektrailer moet je prikkelen, je meenemen naar een andere wereld. De tekst moet niet te lang zijn. Probeer in een paar korte woorden de belangrijkste elementen uit het verhaal over te brengen. Kijk eens een paar filmtrailer en let erop in hoe weinig tekst ze de film aan je proberen uit te leggen. Denk groot, denk commercieel. Alleen op die manier bereik je een groter publiek en raken mensen ook echt geinteresseerd in je boek.

Wil je het laten uitbesteden, houd er dan rekening mee dat het best veel geld kan kosten. Zo heeft de boektrailer van Marcel van Driel ongeveer €3000,- gekost, inclusief de muziek en animaties. Het kan goedkoper, het ligt er maar net wat je zelf graag met de trailer wilt vertellen.

Ga je er liever zelf mee aan de slag, dan zijn er een paar programma’s waarmee je dit kunt realiseren. Ik noem er een paar op.

Windows Movie Maker:

Heb je windows, dan ken je vast en zeker Windows Movie Maker. Hierin kun je een paar korte fragmenten achter elkaar zetten en tussendoor tekst in beeld brengen. Er bestaan een heleboel verschillende animaties voor de tekst, waardoor het geheel er professioneel uit kan zien. Probeer bijvoorbeeld iets in de omgeving te filmen wat met je boek te maken heeft (een dorp, een stad, of een bos etc). Verzin hier een pakkende tekst omheen en ga aan de slag. Muziek kun je op sites vinden die dit gratis aanbieden, maar let er dan ook op dat je muziek mag gebruiken. Op YouTube kun je uiteindelijk ook muziek toevoegen door te kiezen uit hun galerij.

iMovie:

Heb je een apple product, dan ken je misschien iMovie. Sinds kort bestaat er een optie om zelf hierin een filmtrailer te maken. Dit gaat echter ook prima bij een boektrailer. Gebruik beeldmateriaal dat je zelf hebt gefilmd, geanimeerd of getekend, en voeg dit in het programma toe aan de verschillende scenes. Het programma voegt uiteindelijk alles samen en met een bijpassende muziek heb je een heel erg professionele trailer.

Adobe After Effects:

Zelf ben ik mijn nieuwste boektrailer in Adobe After Effects aan het maken. Dit is vooral bedoeld om special effects toe te voegen aan een film, maar werkt uitstekend als je een originele trailer wilt maken. Hiervoor heb ik veel beelden samengevoegd en door middel van een camera geanimeerd, zodat het geheel een kort filmpje wordt (1.20 min.) Ik ben al sinds augustus vorig jaar bezig hiermee, dus het vergt wat tijd en moeite. Ik heb heel opgezocht over bepaalde technieken, zodat ik de juiste sfeer uit het boek kon oproepen. Later heb ik nog wat geluidseffecten toegevoegd en dingen gefinetuned, mede door de hulp van mensen die de trailer al eerder zagen en tips gaven.

Maar dit kan ingewikkeld voor je zijn als je hier nog nooit mee hebt gewerkt. Bekijk dan eerst een filmpjes online over hoe je met dit programma moet omgaan. Het loont in ieder geval.

In het kort: 

- Zorg dat de trailer niet te lang duurt ( mensen haken na 2 minuten meestal af en klikken door naar iets anders).
- Zorg voor pakkende, korte teksten tussendoor (alleen de belangrijkste elementen uit het verhaal, geen hele flaptekst).
- Bepaal de sfeer van je boek en breng dit over in de trailer (romantisch, spannend, avontuurlijk, eng).
- Zoek muziek die bij de beelden en je verhaal past.
- Gebruikt geanimeerde tekeningen, zelfgemaakte filmpjes of ander beeldmateriaal dat met je boek te maken heeft.

Bekijk hier mijn oude boektrailer. Dit was een soort probeersel, om te kijken wat ik allemaal kon bereiken. De nieuwe trailer gaat in februari officieel online.

Heb je zelf een boektrailer gemaakt, of wil je er een paar bekijken. Via deze verzamelsite kun je de meeste boektrailer van Nederlandse boeken bekijken: www.boekentrailers.nl

11 Maart nadert snel en achter de schermen ben ik druk bezig met de laatste puntjes op de i. Zo ben ik al sinds augustus vorig jaar bezig met een boektrailer voor deel 1 (die wat nu op YouTube staan waren allemaal bedoeld voor het manuscript dat op TenPages.com stond). Verder ben ik druk bezig om alle pagina’s met extra informatie te voorzien die straks bij iedere QR-code horen.

Een screenshot van de nieuwste boektrailer

Maar daarnaast, en dat is natuurlijk het belangrijkste, ben ik druk bezig met de redacteur van Zilverspoor. Begin december ontving ik de eerste versie en kon ik de hele maand aan de slag om zelf verbeteringen aan te brengen. In het begin leek het een onmogelijke taak, iedere bladzijde bijna volledig roodgekleurd. Maar al snel zag ik dat het waardevolle tips waren. Hier een woordje veranderen, daar een paar woorden omdraaien en soms een heel stuk schrappen. Moeilijke momenten waren het, wanneer opeens een heel stuk zomaar weg moest (nam namelijk de vaart in het verhaal weg). Hierdoor zag ik het verhaal enorm groeien. Plotseling vielen de stukjes van de puzzel toch hun plaats. Ik dacht dat ik alle details goed had verwerkt, maar dat was helemaal niet zo. Er klopten een heleboel dingen in het verhaal niet, terwijl het voor mij natuurlijk allemaal duidelijk was.

Zo een frisse blik van de redacteur is dan geweldig, want die kijkt er natuurlijk heel anders tegenaan. En wat is het handig dat je tussendoor gewoon even snel vragen kunt stellen. Als je even door de bomen het bos niet meer ziet en denkt dat er nooit een eind aan komt. Wie dacht dat het schrijven van een boek een makkelijke klus is, kan zich hierin ontzettend vergissen. Zelf denk je misschien dat je na het voltooien van je manuscript klaar bent en dat je na een paar keer lezen alle fouten eruit hebt gehaald. De redacteur haalt er misschien wel het dubbele uit.

Tegenwoordig brengen veel mensen hun boek in eigen beheer uit. Heel vaak zie je dan dat een redacteur daar nauwelijks aan te pas is gekomen. Hierdoor loopt het verhaal soms niet lekker, omdat zinnen niet vloeiend in elkaar overgaan, of omdat de details niet kloppen. En dat kan storend zijn. Je hebt immers ontzettend veel werk gehad om het boek af te maken.

Mijn manuscript is nu gelukkig helemaal goedgekeurd door de eerste redacteur en gaat nu door naar de volgende. Hier wordt het verhaal nog een keer goed nagekeken en of de woorden wel allemaal kloppen. Dan heb ik weer tijd om verder te gaan met deel 2, want ook dat moet binnenkort al af zijn. En dan begint het allemaal weer opnieuw. Heerlijk!

Wil je straks de nieuwste boektrailer als eerste kunnen bekijken? Schrijf je dan in via www.betreeddelegende.nl of houd www.debiebbende.nl/trailer in de gaten!

In Zuidbaai zijn de laatste tijd vreemde dingen aan de hand. Net nu 2012 is aangebroken, ontdekken vijf kinderen dat er iets gruwelijks aan de hand is met de heuvel in het noordoosten van het dorp. Als ze op onderzoek gaan, komen ze achter geheimen die ze liever niet hadden willen zien…