De juiste smaak te pakken krijgen, blog #3

De afgelopen dagen ben ik druk bezig geweest met de eerste twee hoofdstukken van Het Woestijnhotel. De meeste proeflezers (ongeveer 12 mensen) hebben het eerste hoofdstuk kritisch gelezen en tips gegeven. Hiermee kon ik ook de vorm van het verhaal bepalen. Natuurlijk had ik de opzet al klaar en stond het verhaal in grote lijnen vast. Maar door de input van anderen, ging het verhaal toch een andere kant op. Ik merkte dat ik bepaalde dingen beter weg kon laten en dat de hoofdpersonen toch een iets andere karakterbeschrijving kregen dan aanvankelijk gedacht. Hierdoor werd de plot sterker en groeiden de personages voor mijn ogen. Ze werden levensechter.

Het herschrijven van het eerste hoofdstuk lukte goed. Hierdoor kon ik het geschreven stuk van hoofdstuk twee schrappen, want dat sloot niet meer aan. Inmiddels is ook dat naar tevredenheid af en leest de eerste proeflezers het kritisch door. Deze kijkt vooral naar de logische opbouw van het verhaal en nadat die dingen goed- of afgekeurd zijn, stuur ik het door (in fases) naar de rest. Ik ga vrolijk verder met hoofdstuk 3, want ik ben nu bij een scene aanbeland waar ik dolgraag verder aan wil schrijven.

3d boek_woestijnhotel

Op de facebookpagina van Het Woestijnhotel loopt daarnaast een unieke actie. Je kunt namelijk kans maken om met je naam in het boek te komen staan. Lees meer hierover op Facebook.

En nu een stukje tekst uit het tweede hoofdstuk:

David keek door het raam naar buiten, waar de nacht als een dichte sluier over de woestijn en het resort viel. ’s Avonds koelde het flink af en zag alles er zo onheilspellend uit. Verderop stonden de steigers, waar ze nog aan het werk waren om het resort uit te breiden.
David zag iets geks. Het leek op lichtstralen die willekeurig door de omgeving schenen.
‘Moet je dit zien,’ zei hij tegen zijn zus. ‘Zijn er nog mensen aan het werk op dit tijdstip?’
Sienna ging naast hem op het bed zitten en keek naar de bouwplaats. ‘Dat zijn mannen met zaklampen,’ zei ze. ‘Zeker geen bouwvakkers, die zijn allang naar huis.’
‘Wat doen ze dan bij de steigers?’ vroeg David. Hij dacht weer aan het lijk en vroeg zich af of dit er iets mee te maken had.
‘Geen idee, maar we kunnen een kijkje nemen. Er is nu verder toch niemand meer buiten.’
Sienna sprong van het bed af en pakte een vest uit de kast. David hield haar bij de deur tegen.
‘Wat als we straks gevaar lopen? Er is niemand die ons kan helpen.’
‘Dat zal heus niet gebeuren, we doen voorzichtig.’
David knikte. Hij raapte in zijn eigen kamer een trui van de grond en trok deze over zijn T-shirt.

Een korte update wat er voor de rest nog gebeurt op dit moment: Ik ben druk bezig de website vorm te geven, iedere week worden er stukjes geplaatst en nieuwe onderdelen. Ik heb de boektrailer voor het grootste deel af (deze is ook op de facebookpagina en website te bekijken). Ik ben af en toe aan de app aan het werken, zodat ik voor mezelf een beeld heb waar ik naartoe ben. En het leukste van alles: ik ben druk bezig met grappige, spannende en enge hotelkamers te verzinnen. Zo heb ik al een avontuurlijke Incakamer, een geheimzinnige Mijnsuite, een adembenemende Junglekamer en noem maar op.

In welke kamer wil jij inchecken?

1 Comment

  • Ohh, het klinkt weer zo spannend! Ben benieuwd wanneer ik weer mag proeflezen. Hopelijk schiet die andere proeflezer op, kan bijna niet wachten :)

    Ziet er echt veelbelovend uit Michael!

Leave a comment to Gerlinda Rossel