mei 28, 2013 - Optreden    3 Comments

Schooloptredens

Op 14 mei had ik mijn eerste “officiële” optreden op een basisschool. Natuurlijk was ik al eerder langs scholen gegaan om mijn boek te promoten, maar toen was het boek zelf nog niet te koop. Dit was dus extra spannend.

Ik begon met een basisschool in mijn eigen dorp. Ik belde naar de school met de vraag of ik langs zou mogen komen. Gelukkig waren ze gelijk enthousiast. Aangezien de klassen vrij groot waren, mocht ik twee weken achter elkaar komen. Eerst groep 6 en 7, een week later groep 8. De meeste kinderen kenden mij van Bart Smit, dus ik hoefde me voor te stellen. Gedurende een uur luisterden ze aandachtig naar mijn verhaal. Ik legde uit (en liet zien) hoe het idee voor het boek ontstond en hoe het uiteindelijk tot een boek is geworden. Ook vertelde ik uitgebreid over de app, de website en liet ik de nieuwste boektrailers zien. De kinderen hadden een paar vragen voor me en na afloop stak iedereen zijn vinger op toen ik vroeg wie het boek nu wilde aanschaffen. Heel erg voldaan verliet ik de school. En inderdaad, de dagen daarna kwamen heel veel kinderen in de winkel langs om het boek te laten signeren. Heel trots lieten ze zien dat ze het hadden gekocht. De reacties waren overweldigend! Ik kwam zelfs een jongetje tegen in de Albert Heijn. Of ik zijn boek wilde signeren. Verbaasd vroeg ik of hij het dan bij zich had. Zijn moeder antwoordde dat hij nergens meer naartoe ging zonder het boek. Overal waar hij een beetje tijd had, las hij weer een stukje.

Precies een week later stond ik voor groep 8 van dezelfde school. Hier was vooral de leraar heel erg geïnteresseerd in het concept en hij vroeg zich af of ik het allemaal zelf had gemaakt. De kinderen beseften maar al te goed hoeveel tijd in het project was gaan zitten. De kinderen keken aandachtig naar het scherm en hingen aan mijn lippen. Tussendoor stelden ze nuttige vragen en kreeg ik mooie complimenten. Na het optreden wilde ik de school verlaten, maar kwam ik nog een jongen tegen die het boek al aan het lezen was. Hij vertelde me dat de juffrouw van groep 6 nog iets aan mij wilde vragen. Ze had ook het boek gekocht en had al een paar bladzijdes in de klas voorgelezen. Of ik er ook iets in wilde schrijven. Terwijl ik schreef, vertelde ze dat ik heel was had losgemaakt in de klas. Meer dan de helft van de kinderen had het boek (na een week) en vertelden er de leukste verhalen over. Een jongetje deed het boek altijd in een plastic tasje zodat het niet nat zou worden door zijn drinkbeker. Ze vond het geweldig om te zien dat de kinderen zo enthousiast waren. Voor mij was dat een duidelijk teken dat ik het goed had gedaan. Ook op de website stroomden de reacties binnen.

michael_optreden_amby

Maar het toppunt was toch wel het bezoek aan de basisschool in Amby, waar meester Louis al wekenlang het boek had gepromoot in groep 6. Door zijn enthousiasme kocht de helft van de klas het boek. De kinderen kregen er geen genoeg van. Voor mij dus opnieuw een primeur, want ik kwam in een klas waar kinderen echt het boek bij zich hadden. Wat een geweldige dag was het! Ik werd door meester Louis bij de ingang opgehaald, liep een trap omhoog en hoorde de kinderen al praten. Op het moment dat ik binnenkwam, waren ze gelijk stil en keken naar me, alsof ze niet konden geloven dat ik het echt was. Ik zag het boek op de hoek van heel veel tafeltjes liggen. Terwijl ik de presentatie hield, stelden kinderen echt hele interessante vragen. Het was duidelijk dat ze onder de indruk waren. Na afloop wilde iedereen met mij op de foto en mocht ik hun boeken signeren. Ze hadden zelfs allemaal prachtige tekeningen voor me gemaakt, over het boek en de bieb-bende. Dat was geweldig om te zien. Ook waren er twee kinderen die het boek nu voor de tweede keer gingen lezen. Er kwam een jongen naar me toe en mij met een vinger aanraakte, waarna hij snel wegliep. “Ik heb hem aangeraakt,” zei hij tegen iemand anders. Toen ik op het punt stond om te vertrekken, kwamen alle jongens naar me toe om mij een knuffel te geven. Zoiets had ik nog niet eerder meegemaakt. Ze wilden niet dat ik zou gaan. Na een paar minuten verliet ik de klas met pijn in mijn hart. Dit was een hele bijzondere klas, met een bijzondere leraar. Onderweg naar huis bekeek ik de tekeningen. Van zoiets had ik jaren geleden alleen maar kunnen dromen. Ja, dit is zeker iets wat ik de komende jaren wil blijven doen!

3 Comments

  • Zo leuk die onbevangen reacties van kinderen. Daar kan toch niemand tegenop! Super :-)

  • Echt leuk om dit te lezen. Je krijgt zo kinderen weer aan het lezen.

  • Zoals ik in de recensie van het boek al schreef: Jij spreekt de taal van de doelgroep. De kinderen kunnen zich verplaatsen in de personages van het boek en jouw nimmer aflatend enthousiasme doet de rest. Heerlijk om dit te lezen, je hebt het echt verdiend!

Leave a comment to Helen